Fotoğraf  maki­nesi, ışık ile resim çizmeye yarayan alete denir. Her fotoğraf makinesi çeşitli ayar ve dü­zenekleri çıkarıldığında temel olarak ışık geçirmez bir kutudur. Bir fotoğ­raf makinesinin ön kısmında, resmi çekilen konudan yansıyan ışığın içeri girmesine imkân veren ve genellikle açıklığı değişebilir bir objektif bulunur.

En basitinden en gelişmişine kadar bütün fotoğraf makinelerinin dört temel or­tak parçası vardır: Objektif, diyafram, obtüratör ve vizör.

Fotoğrafı çekilen nesneden gelen ışık, önce objektif­te toplanır ve odaklanır. Objektifin içindeki diske diyaf­ram denir. Bu kısım makineye ışığın geçtiği dairenin ça­pını belirler. Sonra ışık, diyaframdan geçerek obtüratö-re ulaşır. Fotoğraf makinelerinin çoğunda obtüratör fil­min tam önüne yerleştirilmiştir. Fotoğraf çekerken bel­li bir süre açık kalarak objektiften gelen ışığın film üze­rine düşmesini sağlar. Filmin ışığa ne kadar süre maruz kalacağını ayarlar. Kısacası diyafram ve obtüratör sayesinde ışığın filmin üzerine istenilen düzeyde düş­mesi sağlanır. Vizör, makineyi konuya odaklamayı sağlayan bir dü­zenektir.

Fotoğraf makinelerinin film kullanılanları ve dijital olanları vardır. Filmli olan­lar ışığın, makinenin objektifinden geçip merceğin arkasındaki filmi yakması ile çalışır. Film tam olarak merceğin odak noktasında durur. Işık, mercekten geçerek kırılır, filmin olduğu noktaya düşer ve orada filmdeki bazı iyonları yoğunlaştırarak görüntü oluşturur.